τετραγραμμιαίος

-ον, Α

(για χρυσά νομίσματα) αυτός που ζυγίζει τέσσερα γράμματα, τα οποία ήταν υποδιαίρεση μέτρου βάρους («τετραγραμμιαῑα νομίσματα», πάπ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < τετρ(α)-* + γράμμα «υποδιαίρεση μέτρου βάρους» + κατάλ. -ιαῖος*].